Το τσιμέντο αποτελεί το βασικό συστατικό του σκυροδέματος, το οποίο χρησιμοποιείται για την κατασκευή κτιρίων, συγκοινωνιακών έργων και υποδομών.
Πρόκειται για ένα από τα πιο διαδεδομένα και πλέον χρησιμοποιούμενα υλικά στον κόσμο, συνεισφέροντας στο 5,4% του ΑΕΠ και το 7,7% της παγκόσμιας απασχόλησης [1].
Η παγκόσμια παραγωγή τσιμέντου ανέρχεται σε περίπου 4,1 δισ. τόνους (2020) και αναμένεται να φτάσει τα 4,83 δισ. τόνους το 2030. Ανατρέχοντας στο 1995, η συνολική παγκόσμια παραγωγή τσιμέντου ήταν μόλις 1,39 δισ. τόνους, γεγονός που υποδηλώνει το βαθμό στον οποίο η κατασκευαστική βιομηχανία έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια.
Σήμερα, το 54% του τσιμέντου παγκοσμίως παράγεται στην Κίνα, καθιστώντας τη τον μεγαλύτερο παραγωγό τσιμέντου στον κόσμο.
Το μέγεθος της παγκόσμιας αγοράς τσιμέντου υπολογίζεται σε 326 δισ. δολάρια (2021), ενώ παράλληλα αναμένεται πως τα επόμενα χρόνια η διαρκής αύξηση του πληθυσμού σε παγκόσμιο επίπεδο και η αστικοποίηση, θα οδηγήσει σε αύξηση της ζήτησης για την κατασκευή τόσο κατοικιών όσο και υποδομών, όπως για παράδειγμα νοσοκομεία και σχολεία αλλά και των συγκοινωνιακών υποδομών (δρόμοι, γέφυρες, λιμάνια, αεροδρόμια).
Στην Ευρώπη, η παραγωγή τσιμέντου την τελευταία δεκαετία έχει μειωθεί σημαντικά, εξέλιξη η οποία συμβαδίζει με την οικονομική κρίση που παρουσιάστηκε από το 2008 και μετά. Επιπλέον, οι προκλήσεις και η αστάθεια που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια -ιδιαίτερα με τις πρόσφατες εξελίξεις της ενεργειακής κρίσης και του πολέμου στην Ουκρανία- έχουν επιβραδύνει το ρυθμό ανάπτυξης, τόσο της ιδιωτικής κατασκευής, όσο και των δημόσιων έργων.
